• About

fillaprodiga

~ Volver, con la frente marchita, las nieves del tiempo platearon mi sien

fillaprodiga

Archivos mensuales: octubre 2014

Hasta siempre, Alicia

29 Miércoles Oct 2014

Posted by fillaprodiga in Uncategorized

≈ 2 comentarios

Onte estuven contigo. Tiñas as maus frías. Dixechesme que non tiñas frío, pero intentei quentarchas coas miñas. “Manos frías, amores todos los días” díxenche. E ti riches, pícaramente. Pero o teu corazón xa non che deixaba respirar, eran moitos anos, poucos kilos e a cabeciña non che deixaba de barruntar.

Dixéchesme que viras un bicho blanco por a ventana, que debía se o porco de Rosalía que escapara. Eu rin. “Sería un gato”, dixen.

Seguínche quentando as maus e dinche moitos bicos nesa piel tan fina, tan suave, chamábate “miña pequeniña”. Alicia, fúcheste como un paxariño, sin facer ruido. Gracias por deixarme estar contigo estos últimos anos. Durme, durme miña pequeniña.

Coño, vieja, amiga mía, te fuiste sin avisar

22 Miércoles Oct 2014

Posted by fillaprodiga in Uncategorized

≈ 3 comentarios

Mirtha Hilda García Atienzar. Descanse en paz.

No puedo creer lo que estoy escribiendo. No puedo. Te has muerto de un infarto el día 20 en La Habana. No me lo puedo creer. Entraste en mi vida como un huracán, sin avisar, hace como 16 años, y ahora te vas sin avisar también, tan joven, tan vital, tan hiperactiva. Mirtha. Mirtica. Estoy cabreada contigo por irte así. Teníamos que vernos una vez más…

No hace mucho hablamos por teléfono, en una de tu giras, creo que por latinoamérica, hablamos, cómo no, de perros. Y nos echamos unas risas. Siempre esperando el encuentro, donde fuera. La última vez te vi en Madrid, cuando estabas trabajando con Paulo FG, en una pensión de muerte en el centro de la capital, con un frío del carajo. Fui a verte desde Mallorca, ¿recuerdas?

Y sí, sigo gorda. Y sí, sigo fumando. Y sí, sigo diciendo muchos tacos. Y hoy me vienen unos cuantos a la cabeza después de confirmar lo de tu huida. Cobarde. Coño, Mirta, estoy cabrona contigo, esto no se hace. Estaba contemplando la posibilidad de ir a visitarte el año próximo, en primavera, a ese 5º piso con ascensor desde el que se veían las banderas (cubanas o negras) delante de la Sección de Intereses, a una cuadra del Malecón habanero.

Fui testigo de tu última boda, y tú de la mía. Todavía estaba tu dulce mamá, Mirtha también, a quien yo quería muchísimo. No tanto como a ti. Y a veces te odiaba un montón, porque eres “arrecha”, sin pelos en la lengua, directa y sin frenos. Te reías cuando te llamaban “imperfecta”. Tu risa, tus carcajadas con lágrimas incluidas. Pequeñita pero matona. Mirtha, coño, cómo has podido hacerme esto… Esta vez sí que no te perdono.

¡¡Holaaaaaaaaaaaaaaaa!!

16 Jueves Oct 2014

Posted by fillaprodiga in Uncategorized

≈ 4 comentarios

Heme aquí de nuevo. “Soy la reina de la vaganciaaaa usssstedes lo van a ver lo van a verrrrrr…”

Que conste que tengo razones de todo tipo (técnicas, emocionales, temporales…) para no haber escrito. También que conste que son “puriticas justificaciones”. En fin, allá voy.

En primer lugar quiero recordar con todo mi cariño a mi querida amiga Ubaldina. Dejó un hueco muy grande en la aldea y mucha tristeza en nuestros corazones. Era una buena mujer, buena madre, buena abuela, buena vecina. Te extrañamos.

Y ahora, a lo mundano. Llueve. Diluvia. Soy la reina de los mares. Pero hay setas. Yo no tengo ni pajorera idea, pero me he dedicado a “estudiar” una, la macrolepiota procera. La he cocinado un par de veces, una en tiras con jamón y ajo encima de unos huevos rotos, y otra empanada. Las dos DE-LI-CIO-SAS. Sobre todo la segunda.

Manzanas por doquier, higos, castañas, nueces, calabaza. Volver a entrar en el ciclo natural de la tierra es muy interesante. En los supermercados no hay ciclos naturales, los productos están todo el año en las estanterías. Qué locura…

Época también de hacer vino. Andan las prensas y las cubas alborotadas, los fermentos y el olor de uvas machacadas… vino para todo el año.

Yo me he pasado el verano inmiscuida en un maravilloso proyecto del que no puedo hablar todavía, pero estoy MUY contenta, estoy disfrutando de la experiencia, aprendiendo muchísimas cosas y conociendo a gente muy interesante. Es un proyecto de documental que, en cuanto pueda, lo pondré por aquí, porque TODOS los que leéis esto tenéis que apoyarlo. ¿No? 😀

En otro orden de cosas, la “sister” (que sigue en Londres) necesita estos días de mi ayuda para buscarle casa. Se quiere mudar a una zona más cerca del trabajo y la pobre no da abasto. Está muy contenta, lleva 8 meses en su  nuevo trabajo en el departamento financiero de una empresa hotelera y tanto jefes como compañeros le hacen la vida agradable. Pido un pensamiento de todos para que encuentre lo que busca antes de fin de mes.

Ha pasado también la Pepa Loba este año pasada por agua, como las fiestas patronales del pueblo. Agua y más agua. Verde y más verde, que te quiero verde.

Saludos a Uruguay. La tía Alicia se va apagando poco a poco, estamos muy pendientes cada día, pero con 98 años su tocado corazón va perdiendo fuerza y sólo quiere dormir.

No tengo cámara, no hay fotos. Además soy tan ignorante que las que puse desde que empecé este blog parece ser que “pesan mucho” y si quiero seguir poniéndolas así tal cual, tengo que pagar (que no voy a hacer) o aprender a reducir las que ya puse y reducir las próximas. En fin, Serafín, que con el tiempo y una caña, algo haremos…. por ahora, sólo parole, parole paroleeeeeee.

Besos a todos. Húmedos. Como el tiempo 😉

 

Entradas recientes

  • Cimafunk in the house!
  • Madison Ryann Ward
  • Memes…
  • Arde Galicia, Asturias, León, Portugal…
  • Sempre Sindo

Archivos

  • noviembre 2019
  • junio 2019
  • noviembre 2017
  • octubre 2017
  • abril 2017
  • enero 2017
  • octubre 2016
  • junio 2016
  • mayo 2016
  • abril 2016
  • marzo 2016
  • enero 2016
  • octubre 2015
  • julio 2015
  • junio 2015
  • abril 2015
  • enero 2015
  • diciembre 2014
  • noviembre 2014
  • octubre 2014
  • julio 2014
  • junio 2014
  • mayo 2014
  • abril 2014
  • marzo 2014
  • febrero 2014
  • enero 2014
  • diciembre 2013
  • noviembre 2013
  • octubre 2013
  • septiembre 2013
  • agosto 2013
  • julio 2013
  • junio 2013
  • abril 2013
  • marzo 2013
  • febrero 2013
  • enero 2013
  • diciembre 2012
  • noviembre 2012
  • octubre 2012
  • septiembre 2012
  • agosto 2012
  • julio 2012
  • junio 2012
  • mayo 2012
  • abril 2012
  • marzo 2012

Categorías

  • Uncategorized

Meta

  • Registrarse
  • Acceder
  • Feed de entradas
  • Feed de comentarios
  • WordPress.com

Death with interruptions

Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

Únete a otros 17 seguidores

Flag Counter

Blogroll

  • Coa auga ó pescozo
  • La casa del escriba
  • Segunda naturaleza
  • Soreliña
  • Un cubano en Londres

Crea un blog o un sitio web gratuitos con WordPress.com.

Privacidad & Cookies: este sitio usa cookies. Al continuar usando este sitio, estás de acuerdo con su uso. Para saber más, incluyendo como controlar las cookies, mira aquí: Política de Cookies.